Is het respectvol de doden in dit moeras te begraven?
Hier heeft het begraafbedrijf van Natuurmonumenten het verdienmodel wel te serieus genomen: in het kader van de winstoptimalisatie is bezuinigd bij het ophogen van de natuur. Daarmede wordt geen recht gedaan aan de dierbaren die hier liggen. Te nat.
~~~~~~~~~~~~~~
Eeuwige grafrust of eeuwig zonde?
Het aanleggen van een begraafplaats is geen werk voor amateurs.
~~~~~~~~~~~~~~
Wel degelijk ernstig risico van grafschennis door vossen
Politiek huiverig voor natuurbegraven in de Gelders natuur
klik voor het hele artikel op onderstaande link :
~~~~~~~~~~~~
Welkom, kom gezellig fietsen tussen onze graven in natuurmonumenten!
~~~~~~~~~~~~~~
Discussie in Trouw 26-11-2016
Zelfs de voorstander in dit stuk is tegen natuurbegraven als verdienmodel
~~~~~~~~~~
De Raad van State heeft het bestemmingsplan Natuurbegraafplaats Huis ter Heide op ~november 2016 vernietigd. Zie onderstaande link :
uitspraak Raad van State Natuurbegraafplaats Loon op Zand
Hier gloort een nieuwe kans voor Natuurmonumenten op terug te keren van het pad van de doodgravers en weer te doen waarvoor de vereniging is opgericht: Behoud van de natuur.
“““““““
Nederland wordt wakker !
De commerciële natuurbegravers, Natuurbegraven Nederland B.V. heeft nu naast het partnerschap met Natuurmonumenten een alliantie gesloten met Het Zuid-Hollands Landschap met als doel de Bonnenpolder in Hoek van Holland in te richten als natuurbegraafplaats.
Nu nog een open agrarisch gebied dat grotendeels moet worden opgehoogd, met vernietiging van de natuurwaarden, om te voldoen aan de eisen van de Wet op de Lijkbezorging. Zie de aanpak van deze ondernemers in Schaijk en Heeze. De natuur volledig vernietigd en het terrein met klapzand opgehoogd. Wat zaad en wat boompjes en klaar is de commercie.
Men mikt op 10% van de markt van overledenen per jaar. Dat zijn 14000 begrafenissen in de natuur in ons land. Ieder jaar weer.
Willen wij dit met de natuur?
Is cremeren en gewoon begraven op compacte begraafplaatsen niet een stuk verstandiger ?
lees onderstaande tweet!
Dit wordt de standaard in de natuur. Triest voor de nabestaanden en triest voor de wandelaar.
Loon op Zand krabbelt terug met natuurbegraafplaats
~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~
Lees hoe de Hoofdredacteur van het Vakblad Uitvaart natuurbegraven een ruimtelijke blunder noemt :
~~~~~~~~~~
Voor wie met eigen ogen de totale vernieling voor de aanleg van een “natuurbegraafplaats” wil zien, bekijk deze video op YouTube :
Luchtvideo van Natuurbegraven De Maashorst
~~~~~~~~~~~~
Vernietiging natuur en cultuurhistorie voor de natuurbegraafplaats De Utrecht te Esbeek
(Gemeente Hilvarenbeek )
Scheidijk oude situatie :
Hieronder de Scheidijk vanaf 2015. De cultuurhistorische maar ook de landschappelijke waarden zijn totaal vernietigd door het aanbrengen van puin, het verbreden van de puinweg, het verspreid naast de puinweg liggende brokstukken puin, het kaarsrecht trekken van het zandpad, het verwijderen van de Scheidijk begeleidende beplanting, het in plaats daarvan planten van ‘stedelijke’ (niet natuurlijke) lindebomen, het graven van greppels.
~~~~~~~~
Persbericht
Afvalverwerker stort zich op Natuurbegraven.
Het Bouw- Sloop- en Recyclingbedrijf Gebr. Swinkels uit Deurne heeft een verzoek ingediend bij de gemeente Deurne om in een bosperceel van 20 hectare recht voor hun sloopbedrijf aan de Hazeldonkseweg te Deurne een natuurbegraafplaats te mogen beginnen. De verantwoordelijke wethouder toonde zich enthousiast over het plan, ondanks dat er geen behoefte is aan meer begraafplaatsen in Deurne: de algemene begraafplaats lijdt verlies vanwege het geringe aantal begrafenissen. In de regio zijn al de Natuurbegraafplaats Weverslo en een natuurbegraafplaats in Heeze-Leende van Natuurbegraven Nederland B.V.
Bij het realiseren van een natuurbegraafplaats kan de inbreng van een grondverzetbedrijf als van Swinkels goed van pas komen omdat een natuurbegraafplaats, anders dan de naam doet vermoeden, gepaard gaat met veel grondwerk voor het rooien van bomen en struiken en het vervolgens ophogen van de kaal gemaakte grond met klapzand om, niet gehinderd door wortels, het begraven van de kisten soepel en efficiënt te laten verlopen. Zo gebeurde het op de natuurbegraafplaatsen in Schaijk en Heeze-Leende. Of dit ook in Deurne zo gaat hangt af van de plaatselijke bodemgesteldheid, de grondwaterstand en de aanwezige beplanting. Naast de toekomstige natuurbegraafplaats is een motorcross baan en wordt het bos gebruikt voor recreatiedoeleinden. Volgens de aanvrager en de wethouder kunnen deze activiteiten perfect samen.
Het totaal aantal natuurbegrafenissen in ons land per jaar bedraagt nog geen drie honderd. Daar staan nu reeds meer dan 75 initiatieven voor een natuurbegraafplaats tegenover. Het percentage crematies in ons land blijft stijgen. Niettemin hopen een paar ondernemers en Natuurmonumenten nog snel een graantje mee te pikken in een krimpende begraafmarkt. Bezorgde burgers kunnen te rade gaan bij www.natuurbegraafplaats-waaromniet.nl
~~~~~~~~~~~~
“““““
Persbericht
Samenwerking Natuurmonumenten met autoracer op afstand gezet.
Natuurmonumenten werkt samen met Natuurbegraven Nederland B.V. uit ‘s-Hertogenbosch. Deze vennootschap mag zich ‘Partner van Natuurmonumenten’ noemen en het logo van Natuurmonumenten voeren.
De vennootschap heeft echter ook banden met Movement Investments B.V., ook uit ‘s-Hertogenbosch, welke vennootschap de investeerders in het lucratieve natuurbegraven werft. Daarvoor maakt zij reclame op de raceauto van haar directeur Rick van Geffen ( Black Bullit Racing ).
De combinatie van Natuurmonumenten en racing bleek vermoedelijk te dol. Er is nu besloten ( en door Movement Investments bekend gemaakt ) dat Natuurbegraven Nederland B.V. wordt verzelfstandigd. Hoe zou de opbrengst van Natuurmonumenten nu verdeeld worden?
““““
““““
FPG wil wildgroei natuurbegraven voorkomen :
http://www.grondbezit.nl/fpg-nieuwsbericht/FPG_natuurbegraven.html
“““““““
Een begrafenispreek is het tafelgebed voor de wormen.
Jean Paul, Ideen-Gewimmel, vert. Erik de Smedt
“““““““““
Zo zogenaamd natuurlijk wordt het allemaal bij Natuurbegraven Nederland B.V. , de partner van Natuurmonumenten !?!
“““““““`
Natuurbegraven Nederland/ Movement Investments, partners van Natuurmonumenten, gaan snel …….op weg naar de natuur waar zij zo veel om geven.
~~~~~~~~~~~~
Natuurbegraafplaats (?) de Maashorst
de natuur komt met kisten tegelijk binnen……..net als op een gewone begraafplaats.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ook in Heeze roeit Natuurbegraven Nederland B.V. , partner van Natuurmonumenten, de flora en fauna uit om een ‘natuurbegraafplaats’ in te richten. Flink ophogen en weg is de natuur :
““““““““““
Natuurbegraven Nederland, partner van Natuurmonumenten, in actie:
Voor uw graf een boom gerooid?
“““““
Zo maakt Natuurbegraven Nederland B.V. , partner van Natuurmonumenten, een “natuurbegraafplaats”.
““““““
Een reactie van de stichting Natuurbegraafplaats-waaromniet.nl op het initiatief van Natuurmonumenten en Natuurbegraven Nederland B.V. in de uitzending van Campustalk!
( vanaf 03:10 minuten) :
Vernieling in volle gang :
“““““
De zwijnen zien het natuurbegraven wel zitten…
“““““
Natuurbeheer door de begraafpoot van Natuurmonumenten,Natuurbegraven Nederland B.V.:
bomen met wortel en tak eruit, kisten erin…
En hier is de partner van Natuurmonumenten, Natuurbegraven Nederland B.V. in Heeze druk om natuur om te zetten in een begraafplaats.
De bejaarde leden van Natuurmonumenten zouden er om vragen………..
NATUURBEGRAVEN GOUDMIJN OF HYPE?
Sedert enige tijd is natuurbegraven veelvuldig onderwer
p van gesprek, vooral bij natuurbeschermingsinstellingen als Natuurmonumenten en enkele Provinciale Landschappen. Ook een grote regionale speler als Stichting IJssellandschap doet er aan mee.
Het Nationaal Groenfonds en de Dienst Landelijke Gebieden prijzen natuurbegraven aan als een bewezen verdienmodel voor landgoederen.
Dat bewijs is echter niet openbaar. Bij navraag wordt er verwezen naar ‘externe rapporten’.
Harde cijfers worden niet verstrekt.
Enkele commerciële initiatiefnemers timmeren hard aan de weg met veel publiciteit en weinig concrete cijfers.
Hebben wij hier te maken met een goudmijn of een hype?
Laten wij eens een aantal cijfers, feiten maar ook aannames op een rij zetten. Wie beter weet wordt uitgenodigd commentaar te leveren.
Er overlijden in Nederland globaal circa 140 000 mensen per jaar. Dat cijfer zal naar verwachting tot 2050 groeien tot circa 218 000 om vervolgens weer te dalen.
Van de overledenen wordt nu circa 63% gecremeerd. Dat percentage stijgt sedert 2003 met een procentpunt per jaar. In Engeland is het nu reeds 73% en het stijgt daar ook nog steeds. De veronderstelling dat het bij ons in afzienbare tijd stijgt tot circa 75% is niet te boud.
Op dit moment blijven er jaarlijks circa 50 000 te begraven personen over. Gezien de verwachte stijging van het aantal crematies zal dit getal ondanks de toename van het aantal overledenen niet toenemen.
de troost van natuurbegraven
Het natuurbegraven vindt op dit moment nog slechts sporadisch plaats. Het gaat om goed 200 gevallen per jaar ofwel 0,15% van het aantal overledenen. Maar, zeggen de natuurbegravers, dat gaat stijgen tot misschien wel 5% van de markt (laten we aannemen van het totaal aantal overledenen). Men mag niet direct concluderen dat het dan ook om circa 7000 personen zou gaan, want begraven kent niet een landelijke markt. De mensen willen in de nabijheid van hun woonplaats worden begraven. We spreken dus over lokale of regionale markten. De natuurbegravers spreken wel over een verzorgingsgebied met een straal van 15 km van de begraafplaats. Dat betekent dat om de markt per gebied te beoordelen eerst moet worden vastgesteld hoeveel mensen daar leven en hoeveel overlijdens daar jaarlijks mogen worden verwacht.
Nemen wij in aanmerking dat natuurbegraven niet kan plaats vinden in gebieden met hoge grondwaterstanden, grofweg niet in de randstad. Dat betekent dat wij ons moeten afvragen hoeveel mensen er doorgaans buiten de randstad wonen in gebieden met een straat van 15 km uit een denkbeeldige begraafplaats.
Laten wij dat eens ruim nemen en hypothetisch uitgaan van 300 000 personen. Landelijk overlijden er 0.83 personen per 100 (circa 140 000 personen op een totale bevolking van circa 16 800 000).
Dit zou beteken dat er in een verzorgingsgebied van 300 000 jaarlijks 2490 personen overlijden. Daarvan 5% is 125 personen die de markt zouden kunnen vormen voor het natuurbegraven.
De 5% heeft betrekking op zowel her begraven als het bijzetten van urnen van gecremeerde personen.
Gezien de gepubliceerde tarieven gaan we uit van gemiddeld € 3000,– per uitvaart voor natuurbegraving. En verder betalen de klanten € 500 voor het delven van het graf. Dat geeft in zo’n verzorgingsgebied bij het veronderstelde marktaandeel een jaarlijkse omzet van € 437 500.
Jantje en Pietje en de grafdelvers
Wat moet daarvan betaald worden?
Neem een gebied van 10 ha bosgrond à € 10 000/ha en 5 ha akker of weiland à € 40 000/ha is totaal € 300 000. Een eenvoudig gebouw voor kantoor en ceremonies van ook € 300 000. Investeringen in meubilair en inrichting van het gebouw € 100 000. Een auto voor de beheerder € 30 000.
Planvoorbereiding en vergunning €. 100 000. Inrichting van het terrein met paden enz, bewegwijzering en aanleg van een parkeerplaats € 250 000. Onvoorzien € 70 000. Totaal investering: € 1150 000,–
Dat geeft een jaarlijks last voor rente en afschrijving van zeg € 100 000. Er is na 30 jaar exploitatie een restwaarde van 15 ha natuur van € 150 000. Wij kunnen een lange afschrijvingstermijn nemen want de begraafplaats moet ook lang worden open gehouden. Met alle kosten van dien.
Dan is er personeel nodig. Gezien de bestaande natuurbegraafplaatsen zou een aantal van 7 à 8 personen voor beheerder, marketing, receptie, het tewoordstaan van nabestaanden, bezoekers en begrafenisondernemers, de administratie, het contact met de overheid, onderhouden van een gps systeem om de begravenen te localiseren en het terreinbeheer, het delven en afwerken van de graven realistisch zijn. Wij zijn echter efficiënt en doen het met slechts 5 personen die tezamen € 250000,- per jaar kosten.
We hebben kosten voor het kantoor, verwarming, energie, autokosten, een graafmachine en spaden enz en accountant, verzekeringen voor € 75 000 ’s jaars.
Dat betekent dat de totale kosten € 100 000 plus € 250 000 plus € 75 000 is € 425 000 per jaar zouden zijn op een omzet van € 437 500.
De kosten gaan direct lopen vanaf en zelfs voor de start. De inkomsten worden alleen bereikt als de droom van de natuurbegravers van een marktaanddel van 5% uitkomt.
Op dit moment zijn er meer dan 30 iniatieven in verschillende stadia van onderzoek tot daadwerkelijke exploitatie.
Is het een hype? Een goudmijn is het zeker niet. Het risico dat de droom van een marktaandeel van 5% niet uitkomt mag iedereen zelf inschatten.
Zou de energie niet beter kunnen worden besteed?
Is het het waard om de reputatie van betrouwbaar beheerder van natuur in de waagschaal te stellen?
Bij het vorenstaande is nog geen rekening gehouden met het verlies aan natuurbeleving in zo’n terrein. Het maakt nogal wat uit of je met je gezin wandelt in een natuurgebied of op een begraafplaats.
Dat verlies lijkt geen prijs te hebben…. zie ook :
www.natuurbegraafplaats-waaromniet.nl
De business case nogmaals belicht 
bron : Dr. Ir. C.C. Egmond 29 augustus 2014
In de pers zie ik de laatste tijd steeds de term natuurbegraven verschijnen. Maar mijn nieuwsgierigheid werd vooral opgewekt door de stelling dat natuurbegraven wel eens een mooie bron van inkomsten zou kunnen zijn voor het natuurbeheer. Om deze stelling te onderzoeken heb ik met verschillende mensen uit de wereld van het natuurbegraven gesproken en wat literatuurstudie gedaan. Ik wil in dit artikel een verslag van deze speurtocht doen.
Natuurbegraven in Nederland is in de wereld van de lijkbezorging een nieuw fenomeen – naast cremeren en regulier begraven – is het de laatste jaren mogelijk om je na je dood in de natuur te laten begraven. De achterliggende idee bij natuurbegraven is dat het stoffelijk overschot weer teruggegeven wordt aan de natuur en dat door betaling van grafrechten een bijdrage wordt geleverd aan natuurontwikkeling.
Van verschillende kanten wordt het voorgesteld dat natuurbegraven – waarbij net zoals bij een normaal graf voor de grafrechten betaald moet worden: gemiddeld is dat voor een natuurgraf met eeuwigdurende grafrechten 3000 euro – via de grafrechten een behoorlijke bron van inkomsten zou kunnen zijn voor eigenaars van natuurgebieden: landgoedeigenaren en alle natuurmonumenten verenigingen.
Maar dit geluid contrasteert schril met de klaagzang die vanuit de rest van begravend Nederland te horen is: een korte schets van de economische stand van zaken in begravend Nederland maakt dit duidelijk.
De meeste gemeentelijke begraafplaatsen werken niet kostendekkend. De meeste gemeenten hebben op dit moment een percentage kostendekkendheid tussen de 50 en 75%. Er wordt minder begraven, de kosten van het onderhoud nemen toe en de middelen bij gemeenten en eigenaren nemen af. Daarom verhogen gemeenten hun tarieven steeds verder om zodoende de kostendekkendheid te verbeteren.
Met het streven om de kostendekkendheid te verbeteren is prijsconcurrentie geïntroduceerd rondom uitvaarten. Heb je bij het aanvragen van een rijbewijs of paspoort geen alternatief. Bij begraven is dat er wel en dat is ook nog eens aanmerkelijk goedkoper. Landelijk zijn de gemiddelde grafkosten 1784 euro, zo blijkt uit het jaarlijkse grafkostenonderzoek van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen. Een gemiddelde crematie, zo berekende uitvaartverzekeraar Monuta onlangs, kost 829 euro. Bovendien is het zo dat bij reguliere begraafplaatsen nabestaanden geregeld geconfronteerd worden met de kosten van de verlenging van grafrechten. Daardoor zal het niet lang meer duren voordat een normale begrafenis een elitaire aangelegenheid wordt.
Daarentegen trekken crematoria trekken steeds meer klanten aan: hun marktaandeel is inmiddels 60%, en ze bieden ook urnengraven aan. De landelijke vereniging van Crematoria gaat ervanuit dat het aandeel crematies de komende jaren tot 75% zal stijgen. Begraafplaatsen verliezen zo een deel van de markt. Dan komt er nu ook nog nieuwe concurrentie van het natuurbegraven.
Of natuurbegraven wel inkomsten op kan leveren, ga ik nu onderzoeken aan de hand van een rekenvoorbeeld waarin alle relevante gegevens verwerkt zijn, en ik schets een mogelijke business case. Omdat er tot nog toe maar een paar natuurbegraafplaatsen zijn, heb ik noodgedwongen een aantal aannames moeten maken die als zodanig zal aangegeven zijn, en waarmee de verschillende scenario’s doorgerekend zijn.
Er is een beginnende markt: het marktaandeel van natuurbegraven is op dit moment nog kleiner dan 1%. Het gaat nu om 170 uitvaarten per jaar dat is 0,15% van het totaal.
Begraven is een overwegend regionale aangelegenheid. Om de zaak financieel door te rekenen, neem ik als voorbeeld de regio Deventer – Zutphen met Zutphen, Brummen, Lochem, Deventer, Bathmen, Olst, Raalte en Nijverdal. Deze gemeenten hebben gezamenlijk 304.500 inwoners.
Het landelijk sterfte cijfer is 8,5 per 1000 inwoners(CBS). Dat betekent dat er in de regio Deventer-Zutphen per jaar 2500 mensen overlijden, en er dus 2500 uitvaarten zijn. Experts verwachten dat op termijn 5% van de uitvaarten een natuurbegrafenis kan zijn. Om ons niet rijk te rekenen, nemen we scenario’s door voor 0,15%, 1%, 2%, 3% , 4% en 5% marktaandeel, en komen na zes jaar op een marktaandeel van 5%.
Inkomsten komen uit het grafrecht (een reservering van grafrechten) en de begraafkosten. De tarieven voor het grafrecht stellen we op gemiddeld € 3000, en voor de begraafkosten op € 500.
In onderstaande tabel hebben we in opeenvolgende jaren het percentage marktaandeel in 6 jaar van 0,15% via 1% naar 5% laten oplopen. Per jaar berekenen we de inkomsten en uitgaven die onder de tabel toegelicht worden.
We zien dat pas bij een marktaandeel van 5% natuurbegraven winstgevend wordt. In ons geval pas na 6 jaar. Het totale verlies na de eerste 6 jaar is 978.375 euro.
| Tabel 1 opbrengst per jaar met verschillende percentages marktaandeel 0,15%[1]-5% bij een regio met 2500 uitvaarten (5fte) | ||||||||||||
| Scenario procenten | inkomsten | uitgaven | opbrengst | |||||||||
| jaar | uitvaarten | rechten | delven | totaal | afschrijving | beheer | exploitatie | pacht | fonds | totaal | ||
| 1 | 0,15% | 4 | 11.250 | 1.875 | 13.125 | 43.500 | 250.000 | 75.000 | 7500 | 8000 | 384.000 | -370.875 |
| 2 | 1% | 25 | 75.000 | 12.500 | 87.500 | 43.500 | 250.000 | 75.000 | 7500 | 8000 | 384.000 | -296.500 |
| 3 | 2% | 50 | 150.000 | 25.000 | 175.000 | 43.500 | 250.000 | 75.000 | 7500 | 8000 | 384.000 | -209.000 |
| 4 | 3% | 75 | 225.000 | 37.500 | 262.500 | 43.500 | 250.000 | 75.000 | 7500 | 8000 | 384.000 | -121.500 |
| 5 | 4% | 100 | 300.000 | 50.000 | 350.000 | 43.500 | 250.000 | 75.000 | 7500 | 8000 | 384.000 | -34.000 |
| 6 | 5% | 125 | 375.000 | 62.500 | 437.500 | 43.500 | 250.000 | 75.000 | 7500 | 8000 | 384.000 | 53.500 |
| -978.375 | ||||||||||||
De uitgaven toegelicht:
1. afschrijving op investeringen:
| Gebouw plus inrichting: | 400.000 |
| Planvoorbereiding en vergunningen: | 100.000 |
| Inrichting terrein: parkeerplaats, toegang, paden en beplanting | 250.000 |
| onvoorzien | 50.000 |
| Totaal investeringen: | 800.000 |
| De afschrijving per jaar is op basis van(3,5% annuïteit)is € 43.500 per jaar. | |
2. Beheer terrein
We gaan uit van een terrein van 15 hectare. De begraafplaats moet beheerd en gerund worden: er moet georganiseerd en gepland worden, nabestaandenmoeten te woord gestaan worden, bezoekers moeten ontvangen en geïnformeerd, begrafenisondernemers moeten ontvangen en geïnformeerd worden, de grafadministratie moet bijgehouden worden, contact met overheid moet onderhouden worden, het delven van de graven en het terreinbeheer moet uitgevoerd worden. Er zijn een beheerder, (1fte), iemand voor marketing en receptie (1 fte) en voor terreinbeheer plus delven en grafbeheer (3 fte) dus in totaal 5 fte nodig. Dit kost250.000 euro/jaar. Maar uit de gesprekken met de bestaande begraafplaatsen is duidelijk dat er met veel meer mensen (7 tot11) gewerkt wordt.
3. Exploitatie: Verwarming energie, accountant: 75.000 euro.
4. Pacht: Als de grond niet in eigendom is, moet die gepacht worden het gaat om 15 hectare: Per hectare bedraagt de pacht 500 euro. Per jaar is dit 7500 euro.
5. Fonds: Omdat nadat de begraafplaats vol is het beheer toch nog door moet kunnen gaan, moet daarvoor in een fonds gereserveerd worden. We nemen 8.000 euro per jaar dan ontstaat er in 15 jaar een fonds van 100.000 euro. Om de 15 hectare te onderhouden is per jaar 7000 euro nodig.
Tot slot
Het lijkt erop dat een natuurbegraafplaats op basis van een marktaandeel van 5% economisch niet uit kan. Want we hebben voorzichtigheidshalve met 5 fte gerekend, en dat is gezien het feit dat andere natuurbegraafplaatsen 7-11 fte’s inzetten te weinig. Bovendien is er een forse marketing inspanning voor nodig om in 5 jaar tijd een marktaandeel van 5% te bereiken. Met een verlies over de eerste vier jaar van 978.375 euro. We laten hieronder in tabel 2 het effect op de opbrengst zien van 2 fte’s meer, die nodig zijn voor marketing en promotie. We zien dan dat jaar 6 met verlies afsluit, en het totaalverlies over de eerste 6 jaar is opgelopen tot -1.578.375 euro.
| Tabel 2 Opbrengst per jaar met verschillende percentages marktaandeel 0,15 %-5% bij een regio met 2500 uitvaarten(7 fte) | |||||||||||
| Scenario procenten | inkomsten | uitgaven | opbrengst | ||||||||
| Jaar | uitvaarten | rechten | delven | totaal | afschrijving | beheer | exploitatie | fonds | totaal | ||
| 1 | 0,15 | 4 | 11.250 | 1.875 | 13.125 | 43.500 | 350.000 | 75.000 | 8000 | 484.000 | -470.875 |
| 2 | 1 | 25 | 75.000 | 12.500 | 87.500 | 43.500 | 350.000 | 75.000 | 8000 | 484.000 | -396.500 |
| 3 | 2 | 50 | 150.000 | 25.000 | 175000 | 43.500 | 350000 | 75.000 | 8000 | 484.000 | -309.000 |
| 4 | 3 | 75 | 225.000 | 37.500 | 262.500 | 43.500 | 350.000 | 75.000 | 8000 | 484.000 | -221.500 |
| 5 | 4 | 100 | 300.000 | 37.500 | 337500 | 43.500 | 350.000 | 750.00 | 8000 | 484.000 | -134.000 |
| 6 | 5 | 125 | 375.000 | 62.500 | 437.500 | 43500 | 350.000 | 75.000 | 8000 | 484.000 | -46.500 |
| -1578375 | |||||||||||
Conclusie
Daarom moeten we concluderen dat natuurbegraven geen realistische economische drager kan zijn van natuurontwikkeling.
Naar ons idee zijn er wel mogelijkheden om via natuurbegraven natuurontwikkeling te stimuleren dat is om de natuur op en bij bestaande begraafplaatsen verder te ontwikkelen.
Want het uiteindelijke doel van natuurbegraven is toch om bij te dragen aan natuurontwikkeling.
Daarmee kan men natuurbegraven meer als partner dan als concurrent van regulier begraven positioneren. Een gemeente die nu natuurbegraven als een concurrent van de bestaande begraafplaatsen ziet, zal dan veel positiever staan ten opzichte van de komst van een natuurbegraafplaats. Vermoedelijk is het eenvoudiger, sneller en goedkoper bij een bestaande begraafplaats een en ander ontwikkelen: Het bestemmingsplan is er al, en er treedt geen concurrentie op. De gemeente positief gestemd en ook op deze wijze kan in de stad natuur verder ontwikkeld worden.
Zelfs in Overijssel lijkt dat nu al mogelijk: uit een kaart van de gemeente Deventer blijkt dat de begraafplaats Tjoenerhof, een zogenaamde bosbegraafplaats , geheel omgeven is door grond van Stichting IJssellandschapen daar zou natuurbegraven ontwikkeld kunnen worden.
Dus in plaats van de natuur tot begraafplaats te ontwikkelen, kunnen begraafplaatsen ook tot natuur ontwikkeld worden
[1] 0,15% is het huidige markt aandeel
Dr. Ir. C.C. Egmond 29 augustus 2014
Uit : Groen, vakblad voor ruimte in stad en landschap ( jaargang 70, nov. 2014 nr 11, p.26-29 )
Lucia Albers (www.historischeparken.nl)
In de cultuur van het begraven hebben in de loop der tijd vele veranderingen plaatsgevonden. Toen begraven onder de kerkvloer en buiten op het kerkhof niet meer mogelijk was wegens de hygiëne in de stad, is men op last van keizer Napoleon begraafplaatsen buiten de stadsmuren gaan aanleggen. De begraafplaatsen waren aanvankelijk ommuurd en omgracht, afgezonderd van het stedelijk verkeer. Toch werden begin 19e eeuw begraafplaatsen ontworpen als een park waar men al mijmerend kon wandelen. In de loop van de 19e en 20e eeuw werden de doden steeds verder gescheiden van de levenden, men wilde niet meer dagelijks herinnerd worden aan het memento mori, gedenk te sterven.
Met de bevolkingstoename en verandering van geloof kwamen crematoria in zwang. Nu wordt nog grofweg in Nederland veertig procent van de overledenen begraven en zestig procent wordt gecremeerd.
De vroegste begraafplaatsen zijn vaak hele beroemde begraafplaatsen, waarvan er nu vele als monument worden beschermd. In Nederland worden de gebouwen, paden en groenstructuur van de begraafplaatsen beschermd, plus bijzondere historische graven. Op deze monumentbegraafplaatsen wordt nog steeds begraven.
Het onderhoud van de begraafplaatsen kwam grotendeels voor rekening van de stad, een klein deel kwam neer op de houders van de grafrechten. Dat wordt nu omgekeerd, de houders van graven gaan meer bijdragen aan het beheer en de grafrechten zijn vaak van beperkte duur, wel met mogelijkheid van verlenging.
Nu ook landgoedeigenaren, particulieren, stichtingen en verenigingen voor cultuur- en natuurbeheer rekening moeten houden met minder beheerssubsidies, wordt gezocht naar andere bronnen van inkomsten.
Sommigen menen die inkomsten onder andere te kunnen vinden door het begraven op een landgoed of natuurgebied mogelijk te maken. Het argument is dat met het verpachten van grond of het verkopen van een grafplaats, geld vrijkomt voor het in stand houden of verder ontwikkelen van natuur en “het realiseren van een maatschappelijke meerwaarde”, volgens Paalhaar en Scheven.
Natuur was niet het motief van de 17e eeuwse prins Maurits van Nassau Siegen om een praalgraf te laten maken buiten, boven zijn tuinen op de Sprengenberg in Kleve. Hij liet het graf omringen met portretten van Romeinse keizers. Op diverse landgoederen zijn en worden nog eigenaren begraven (onder andere Huis te Manpad, in Park de Hoge Veluwe het echtpaar Kröller–Müller, op arboretum Poort-Bulten), op een eilandje of in een verlaten hoek van het park. Zelfs kleine familiebegraafplaatsen zijn aangelegd, voorbeelden zijn de familiebegraafplaatsen op landgoed Tongeren en Twickel. Toch is dat wat anders dan een voormalig landgoed of deel van een landgoed omvormen tot een plek waar men zich kan laten begraven, op een veld, in het bos of aan de bosrand. Door van een terrein een natuurbegraafplaats te maken, verandert de beleving van het gebied.
Belevingswaarden
Ten eerste dient de begraafplaats voor een ieder aan de weg aangekondigd te worden, gevolgd door een bord bij de ingang. Een parkeerplaats is al gauw noodzakelijk. De paden worden (her)aangelegd en soms van naambordjes voorzien. Er komen zitgelegenheden, weliswaar van ruw hout en in de open lucht, maar een gebied dat niet tevens begraafplaats is, kent die niet. Wanneer een bouwland wordt omgevormd tot natuurbegraafplaats, treedt schaalverkleining op. Kon men tevoren over de velden kijken, nu zijn die ingedeeld om meer beschutte plekken voor dieren en mensen te creëren.
Elke grafplek is ingemeten en zo met GPS in het terrein terug te vinden, ook wel – en dat gebeurt meestal – wordt de plek van een geliefde gemarkeerd door een plak hout of een kleine steen. Urnen kunnen er ook worden begraven.
Wandelaars die gewend waren er te komen wandelen, zien hun bekende gebied langzaamaan veranderen in een begraafplaats. Aanvankelijk is er een beperkt aantal graven en houtplakken, maar telkens als er een nieuwe begrafenis is geweest, liggen er bloemen op het graf. Weliswaar alleen natuurlijke materialen, maar toch de aanwijzingen liggen er en een bezoeker kan niet meer argeloos genieten van zijn bekende stukje natuur.
Zo dreigen er in Nederland in diverse natuurterreinen en in landgoederen graven te verschijnen van mensen die weinig met dat terrein te maken hadden, behalve dat het een mooie plek wordt geacht om iemand eeuwig durende rust te geven. In de praktijk betekent het dat bosjes worden omgevormd tot grafbosjes. In wei- en bouwlanden worden bosjes geplant, kortom het terrein wordt omgevormd. Het geheel kan weliswaar natuurrijker zijn en er mooier uitzien dan tevoren, maar de grond is geen maagdelijke grond meer.
Begraafplaatsen
Het beeld hoe een grafplek eruit dient te zien is sterk aan verandering onderhevig. Van een denkbeeldige grijze begraafplaats – in de praktijk zijn de meeste begraafplaatsen goed ontworpen en beplant met zeker niet alleen naaldbomen – naar het ‘in Arcadia ego’: ik bevind mij in een mooi landschap waar men kan mijmeren, kijkend naar de horizon, of wat intiemer aan de bosrand, op een privé plek. Men wenst zich geen begraafplaats waar de doden rij aan rij liggen. Maar ook die begraafplaatsen veranderen, zelfs de monumentbegraafplaatsen worden vrolijker met hun opgeknapte oude graven en een boombestand van vaak bijzonder bloeiende bomen en fraaie herfstkleuren. Dat is dan nog steeds geen natuurterrein, nee, dat kan ook niet. Als wij – onder het mom van het maken van meer natuur, of het herstellen van een historisch padenpatroon – toestaan dat lijken worden begraven in tot dan toe ‘ongeschonden’ grond, dan doen wij onszelf en ons nageslacht te kort. Te veel plaatsen veranderen in dodenakkers, waar de argeloze wandelaar niet meer argeloos lopen kan. Begraafplaatsen lijden een moeizaam bestaan omdat de beheerkosten niet worden opgebracht uit de grafrechten. Inmiddels worden ook traditionele begraafplaatsen omgevormd tot grafplaatsen met veel natuur. Kennis en begrip voor vele verschillende wijzen van begraven is ook aanwezig bij veel beheerders van begraafplaatsen, die nu begraafplaatsen herzien.
Tenslotte
Een landgoed verandert van karakter als het een natuurbegraafplaats wordt en ook als op een gedeelte een natuurbegraafplaats verschijnt. De oorspronkelijke bestemming van het landgoed wordt daarmee aangetast. Al worden de lanen, paden en velden aangelegd volgens het historische patroon, het landgoed verandert in een begraafplaats. Voor een begraafplaats hebben donateurs en subsidieverleners destijds niet hun donaties en subsidies gegeven, al doet het Groenfonds dat tegenwoordig wel. Kon men oorspronkelijk door het landgoed argeloos wandelen, doordat er nu ook wordt begraven, overstemt die connotatie de beleving van het landgoed. Als landgoedeigenaar wordt u gastheer op eigen grond, verliest u de NSW voordelen en uw nazaten kunnen wel eens minder blij zijn met de kosten van overdracht en de tot eeuwige rust bestemde grond. Maatschappelijke meerwaarde of een meervoudig gebruik van een landgoed is een mooi streven, maar voor begraven misplaatst omdat het ten koste gaat van de oorspronkelijke bestemming. Het doet denken aan het herbestemmen van een nieuw stuk grond tot bedrijventerrein, terwijl bestaande bedrijventerreinen dienen te worden heringericht. Het herbestemmen van een bedrijventerrein tot een natuurbegraafplaats, zodat er in totaal meer natuur komt, is mogelijk wel een goed idee.
Natuurbegraven in natuur?
Natuurbegraven kan ook op een (hernieuwde) begraafplaats! Het is een kwestie van cultuur om niet komende generaties op te schepen met bezoedelde cultuur- en natuurgebieden om redenen van vermeend profijt.
Lucia Albers (www.historischeparken.nl)
Groen, vakblad voor ruimte in stad en landschap, jrg 70, nov. 2014 nr 11, p.26-29.
GEREED OM T OPGAAN IN DE NATUUR TE BEVORDEREN
Reactie op Goudmijn of Hype en de Business Case nogmaals belicht.
In het najaar 2014 is uit een publicatie van de Federatie Particulier Grondbezit gebleken dat particuliere natuurbegraafplaatsen in Noord-Brabant en Limburg het benauwd krijgen door de aankondiging van Natuurmonumenten om een natuurbegraafplaats in te richten in het Landgoed Huis ter Heide bij Tilburg. Dat het menens is blijkt ook uit de registratie van de domeinnamen Natuurbegraafplaatshuisterheide.nl en .com op naam van een van de bestaande particuliere natuurbegraafplaatsen. Natuurmonumenten zal zich hierover niet verheugen.
Dat het allemaal niet zo lucratief is blijkt ook uit de mededelingen op 6 maart 2015 van Mr Willem van der Putten, autoriteit op het gebied van begraafplaatsen en zelf voorstander van natuurbegraven, dat het in het algemeen moeilijk is een natuurbegraafplaats kostendekkend te exploiteren. Hij noemt het initiatief van de stichting IJssellandschap om in een productiebos in eigen beheer een natuurbegraafplaats in te richten ‘gedoemd te mislukken’.
En de politiek? Die weet van niets en praat ieder initiatief waarbij gesproken wordt van een stijgende behoefte en een bewezen verdienmodel moeiteloos na. Bijzonder is de aanmoedigingsprijs prijs die de Provincie Overijssel in maart 2015 heeft toegekend aan een initiatief om bij een oude steenfabriek in de uiterwaarden van de IJssel onder Olst een natuurbegraafplaats te realiseren. Blijkbaar beseft niemand op het provinciehuis dat er op luttele kilometers afstand aan de overzijde van de IJssel al twee initiatieven zijn voor zo’n begraafplaats, in Epe en in Heerde. En dat alles niet ver van het bovenbedoelde plan van de stichting IJssellandschap in Bathmen.
De aantallen doden waar men op rekent zijn ook spectaculair. In Bathmen, een dorp met goed vijfduizend inwoners, wordt gerekend met 6000 graven. Men kan dus even vooruit.
Wanneer ontwaakt men uit deze droom? De overheden zijn nog in diepe slaap ondanks dat men met een ruimhartig gesteund initiatief in Groningen niet verder komt dan 10 begrafenissen per jaar waar op 50 was gerekend. Naar verluidt van bevoegde zijde wacht menige natuurbegraafplaats nog op de eerste klant.
Na het redigeren van het vorenstaande is het nog wilder geworden in Heerde/Epe: er zijn nog twee initiatieven bijgekomen. In het dorp Heerde zijn twee naast elkaar gelegen landgoederen het doelwit van Natuurbegravers en in Epe is er naast het bestaande initiatief nu een onderzoek gaande van de gemeente om nog een initiatief toe te laten.
Dat maakt dus mogelijk vijf natuurbegraafplaatsen op schotsafstand. tel uit je winst.
http://www.destentor.nl/regio/deventer/verzet-tegen-plan-bosbegraafplaats-ijssellandschap-bij-bathmen-groeit-1.4843386?utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter
Zie ook het filmpje op YouTube over Concurrentie tussen Natuurbegraafplaatsen in de gemeente Aa en Hunze in Drenthe . De ene ondernemer hint op ‘andere prijzen’ en de ander op een hype bij initiatiefnemers voor natuurbegraafplaatsen maar niet bij de klanten!
Zie vooral http://www.natuurbegraafplaats-waaromniet.nl;
Lees onder Locaties op deze website hoe Natuurmonumenten grootschalige kap van oud bos toepast om commerciële uitbating van het begraven mogelijk te maken op het Landgoed Huis ter Heide in Loon op Zand.
Lees onder Bathmen hoe de stichting IJssellandschap een minuscuul recreatie gebied vol willen stouwen met 6000 graven.
Zowel Natuurmonumenten als IJssellandschap stoppen ruim vijf maal meer doden in de grond dan Alterra als maximum per ha heeft geadviseerd.
Alsjeblieft: stop de trend van natuur-begraven!!! het vernielt de echte natuur wat ondernemers met €-tekens in hun ogen ook beweren.
Het is een onzalig plan om de weinige natuur te veranderen in begraafplaatsen. Als je tot de natuur wilt terugkeren laat je as er dan verstrooien en houdt die romantisch voorgestelde picknick, met meename van het afval, in dat prachtige stukje natuur. Flauwekul, en aangepraat door de commercie. Vervuil Nederland niet nog meer.